Δευτέρα 31 Οκτωβρίου 2011

Ζειά
Αρχάς του 1923 στέλνουν εις τήν Θεσσαλονίκη ένα ζευγάρι ιατρών διά νά εξετάσει τήν διατροφήν τών..... Ελλήνων, επηρε­ασμένη άπό τόν Ιπποκράτη, ό όποιος έλεγε εις τους ασθενείς "φάρ­μακο σου είναι ή τροφή σου". Άρα αυτοί έσκέφθησαν, έχει καθιερώ­σει εις τόν Έλληνα υγιεινή διατροφή, ποια είναι όμως ή βασική τροφή; Οί ερευνηταί κατέληξαν, σύντομα, ότι βασική τροφή τών Ελλήνων είναι τό ψωμί. Τό ψωμί όμως τών Ελλήνων ήταν από Ζειά και όχι άπό σιτάρι
. Είς τά χημικά εργαστήρια συνέκριναν γρήγορα αλεύρι άπό Ζειά και Σιτάρι καί μέχρι τό 1926 διαπιστώνουν ότι: Είς τόν εγκέφαλο του ανθρώπου υπάρχει ένας αδένας μεγέθους διδράχμου τόν όποιον ονόμασαν "Αμυγδαλή" ή "Αμύγδαλα". Αυτός ό άδέν δημιουργεί τήν μνήμην καί τήν φαντασίαν είς τους ανθρώπους με 300 διαφορετικές πρωτεΐνες (Αμινοξέα). Αυτές οί πρωτεΐνες διά νά συνδεθούν μεταξύ των καί νά δημιουργήσουν τά συμπλέγματα της μνήμης καί νά διατηρηθούν αυτά είς τόν χρόνον, χρειάζονται μίαν δύναμιν, μίαν κόλλα, διά νά κολλήσουν (λεπτομέρειες περί μνήμης είς τό "Αφύπνισις"). Αυτήν τήν κόλλα τήν προσφέρουν οί τροφές μας καί τήν ονομάζουμε πρωτεΐνη στηρίξεως, πού σημαίνει συγκόλλησις καί σταθεροποίησις τής μνήμης.Τό ψωμί πού τρώμε άπό τό Σιτάρι έχει τελείως διαφορετικές πρωτεΐνες στηρίξεως άπό τό ψωμί άπό τη Ζειά. Εδώ ακριβώς έγκειται καί ή διαφορά τους.


Κυριακή 30 Οκτωβρίου 2011

Ζεία
Χρησιμοποιόταν για την παρασκευή του άρτου μέχρι και τα μέσα της δεκαετίας του 1920 όπου η κυβέρνηση Βενιζέλου διέκοψε μυστηριωδώς την καλλιέργειά της και εισήγαγε νέο είδος σιταριού με σύνθεση και μεγαλύτερο ποσοστό γλουτένης. Οί αρχαίοι δέν έτρωγαν ψωμί άπό σιτάρι. Το σιτάρι το είχαν ως τροφή των ζώων και το (ονό­μαζαν πυρρό). Περιέχει το αμινοξύ Λυσίνη (Lycin) που ενισχύει το ανοσοποιητικό σύστημα, βοηθάει την πέψη, την ευκολότερη πρόσληψη του ασβεστίου και του μαγνησίου .Ο λιμήν Ζέας του Πειραιά οφείλει το όνομά του στις συναλλαγές ζέιας-ζέας που γινόντουσαν στην περιοχή την αρχαιότητα.Οι αρχαίοι θεωρούσαν πολύ σημαντική και θρεπτική την ζεία για αυτό και ο Μέγας Αλέξανδρος έτρεφε τη στρατιά του μόνο με ζεία. Υπάρχουν αναφορές της στην Ιλιάδα αλλά και από διάφορους κλασικούς.